Καταναλωτικά Βήματα 07-08/2007
Φίλες, Φίλοι,
Καθημερινά, ο Πολίτης - Καταναλωτής, έρχεται αντιμέτωπος, με τις αδυναμίες, τις στρεβλώσεις, τις παραμορφώσεις του πολιτικοκοινωνικού μας συστήματος, Βιώνει την ταλαιπωρία, την καταρράκωση της προσωπικότητάς του και της αξιοπρέπειάς του, ως Πολίτη - Καταναλωτή. Και αυτή η κατάσταση έχει διαπεράσει κάθε δομή του πολιτικοκοινωνικού συστήματος.
Η Δικαιοσύνη αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και του πολιτικοκοινωνικού συστήματος, με κυρίαρχο σκοπό την πραγμάτωση της νομιμότητας, στην οποία δεν πρέπει να υποτάσσονται μόνο οι πράξεις των πολιτών και μόνο η δράση της διοίκησης αλλά και η δράση των άμεσων οργάνων της πολιτείας, όπως είναι ο νομοθέτης.
Σε αυτό το σημείωμα, δεν έχω πρόθεση να κρίνω ούτε τους επίορκους δικαστές, ούτε τον τρόπο δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων ούτε τον τρόπο σύνθεσης των ανωτάτων οργάνων της δικαιοσύνης και, φυσικά, ακόμα λιγότερο τις αποφάσεις της δικαιοσύνης.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας, τη μικρή μου εμπειρία, που προέρχεται, από την εμπλοκή μου, με την δικαιοσύνη, ως προέδρου του ΚΕ.Π.ΚΑ.. και πηγάζει, από τα παρακάτω γεγονότα.
Για χιλιάδες αξιόποινες πράξεις, που είχαν τελεστεί, μέχρι τις 17.06.2005 και για τις οποίες ο νόμος προέβλεπε ποινές φυλάκισης, μέχρι ένα έτος ή χρηματικές ποινές, παραγράφηκε το αξιόποινο και έπαυσε η ποινική δίωξη, με πολιτική απόφαση της νομοθετικής εξουσίας (Ν. 3346/2005 ), στο όνομα της αποσυμφόρησης των δικαστηρίων. Πολλές, από τις υποθέσεις, αφορούσαν θέματα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων μας, ως Καταναλωτές.
Η "αντισυνταγματική" επιβολή "χαρατσιού - φόρου", από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χαλκιδικής, σε περίπου 55.000 οικογένειες, που έχουν 2η κατοικία, στον νομό Χαλκιδικής, αποτελεί θέμα του Συμβουλίου Επικράτειας, από αρχές του 2004, και μέχρι σήμερα, τρία χρόνια και πλέον, δεν έχουμε απόφασή του.
Παρακολούθησα μια δίκη, στο τριμελές Εφετείο, που δίκαζε, σε δεύτερο βαθμό εφέσεις κατά αποφάσεων του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου. Αφού εξετάστηκαν όλοι οι μάρτυρες, δόθηκε αναβολή. Προβληματίστηκα, όταν, στην επόμενη εκδίκαση της υπόθεσης, η σύνθεση του τριμελούς εφετείου ήταν εντελώς διαφορετική.
Τρόμαξα, όταν είδα τον αριθμό των υποθέσεων, που επιφορτίζονται να εκδικάσουν, σε μία μέρα ( πάνω από 25 υποθέσεις), στο τριμελές εφετείο.
Χωρίς να κάνω άλλες αναφορές, σε στοιχεία και παραδείγματα, θεωρώ ότι αν πράγματι θέλουμε να αλλάξει, να εξυγιανθεί το πολιτικοκοινωνικό μας σύστημα, με γρήγορους ρυθμούς, δεν αρκεί να αλλάξει η παιδεία μας και η αντιπροσωπευτική δημοκρατία μας, που είναι λογικό να "απαιτούν ικανό χρόνο". Πρέπει, κυρίως, να αλλάξει η ταχύτητα, οι συνθήκες και η ποιότητα απόδοσης δικαιοσύνης.
Δεν επιτρέπεται, το 2007, να υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις δικαστών, δικαστικών υπαλλήλων, έλλειψη μηχανοργάνωσης, έλλειψη κτιριακών υποδομών, στο όνομα εθνικών οικονομικών δυσχερειών, όταν σπαταλούνται, σε άλλους τομείς, τεράστια ποσά ( π.χ. πρόσληψη αγροφυλάκων) και να ομολογεί η πολιτεία ότι, προκειμένου να πετύχει την αποσυμφόρηση της δικαιοσύνης, αποποινικοποιεί, κατά το δοκούν αξιόποινες πράξεις, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη του Πολίτη - Καταναλωτή, στη συντεταγμένη πολιτεία.
Οι Πολίτες - Καταναλωτές απαιτούν ταχύτητα και ποιότητα, στην απόδοση δικαιοσύνης, ώστε να διαγραφεί, από το "λεξιλόγιο" και τις "πεποιθήσεις" μας, η "ανασφάλεια δικαίου" και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μας στο κράτος δικαίου.
Καθημερινά, ο Πολίτης - Καταναλωτής, έρχεται αντιμέτωπος, με τις αδυναμίες, τις στρεβλώσεις, τις παραμορφώσεις του πολιτικοκοινωνικού μας συστήματος, Βιώνει την ταλαιπωρία, την καταρράκωση της προσωπικότητάς του και της αξιοπρέπειάς του, ως Πολίτη - Καταναλωτή. Και αυτή η κατάσταση έχει διαπεράσει κάθε δομή του πολιτικοκοινωνικού συστήματος.
Η Δικαιοσύνη αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και του πολιτικοκοινωνικού συστήματος, με κυρίαρχο σκοπό την πραγμάτωση της νομιμότητας, στην οποία δεν πρέπει να υποτάσσονται μόνο οι πράξεις των πολιτών και μόνο η δράση της διοίκησης αλλά και η δράση των άμεσων οργάνων της πολιτείας, όπως είναι ο νομοθέτης.
Σε αυτό το σημείωμα, δεν έχω πρόθεση να κρίνω ούτε τους επίορκους δικαστές, ούτε τον τρόπο δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων ούτε τον τρόπο σύνθεσης των ανωτάτων οργάνων της δικαιοσύνης και, φυσικά, ακόμα λιγότερο τις αποφάσεις της δικαιοσύνης.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας, τη μικρή μου εμπειρία, που προέρχεται, από την εμπλοκή μου, με την δικαιοσύνη, ως προέδρου του ΚΕ.Π.ΚΑ.. και πηγάζει, από τα παρακάτω γεγονότα.
Για χιλιάδες αξιόποινες πράξεις, που είχαν τελεστεί, μέχρι τις 17.06.2005 και για τις οποίες ο νόμος προέβλεπε ποινές φυλάκισης, μέχρι ένα έτος ή χρηματικές ποινές, παραγράφηκε το αξιόποινο και έπαυσε η ποινική δίωξη, με πολιτική απόφαση της νομοθετικής εξουσίας (Ν. 3346/2005 ), στο όνομα της αποσυμφόρησης των δικαστηρίων. Πολλές, από τις υποθέσεις, αφορούσαν θέματα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων μας, ως Καταναλωτές.
Η "αντισυνταγματική" επιβολή "χαρατσιού - φόρου", από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χαλκιδικής, σε περίπου 55.000 οικογένειες, που έχουν 2η κατοικία, στον νομό Χαλκιδικής, αποτελεί θέμα του Συμβουλίου Επικράτειας, από αρχές του 2004, και μέχρι σήμερα, τρία χρόνια και πλέον, δεν έχουμε απόφασή του.
Παρακολούθησα μια δίκη, στο τριμελές Εφετείο, που δίκαζε, σε δεύτερο βαθμό εφέσεις κατά αποφάσεων του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου. Αφού εξετάστηκαν όλοι οι μάρτυρες, δόθηκε αναβολή. Προβληματίστηκα, όταν, στην επόμενη εκδίκαση της υπόθεσης, η σύνθεση του τριμελούς εφετείου ήταν εντελώς διαφορετική.
Τρόμαξα, όταν είδα τον αριθμό των υποθέσεων, που επιφορτίζονται να εκδικάσουν, σε μία μέρα ( πάνω από 25 υποθέσεις), στο τριμελές εφετείο.
Χωρίς να κάνω άλλες αναφορές, σε στοιχεία και παραδείγματα, θεωρώ ότι αν πράγματι θέλουμε να αλλάξει, να εξυγιανθεί το πολιτικοκοινωνικό μας σύστημα, με γρήγορους ρυθμούς, δεν αρκεί να αλλάξει η παιδεία μας και η αντιπροσωπευτική δημοκρατία μας, που είναι λογικό να "απαιτούν ικανό χρόνο". Πρέπει, κυρίως, να αλλάξει η ταχύτητα, οι συνθήκες και η ποιότητα απόδοσης δικαιοσύνης.
Δεν επιτρέπεται, το 2007, να υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις δικαστών, δικαστικών υπαλλήλων, έλλειψη μηχανοργάνωσης, έλλειψη κτιριακών υποδομών, στο όνομα εθνικών οικονομικών δυσχερειών, όταν σπαταλούνται, σε άλλους τομείς, τεράστια ποσά ( π.χ. πρόσληψη αγροφυλάκων) και να ομολογεί η πολιτεία ότι, προκειμένου να πετύχει την αποσυμφόρηση της δικαιοσύνης, αποποινικοποιεί, κατά το δοκούν αξιόποινες πράξεις, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη του Πολίτη - Καταναλωτή, στη συντεταγμένη πολιτεία.
Οι Πολίτες - Καταναλωτές απαιτούν ταχύτητα και ποιότητα, στην απόδοση δικαιοσύνης, ώστε να διαγραφεί, από το "λεξιλόγιο" και τις "πεποιθήσεις" μας, η "ανασφάλεια δικαίου" και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μας στο κράτος δικαίου.
και Συντονιστής του Ε.Σ.Κ.
Νικόλαος Τσεμπερλίδης