Καταναλωτικά Βήματα 2/2003
Φίλες και Φίλοι,
Θεσσαλονίκη, μια πόλη που υμνήθηκε από λογοτέχνες, ιστορικούς, πολιτικούς, απλούς και επώνυμους πολίτες: "Όμορφη νύφη του Βορρά", "Πρωτεύουσα των Βαλκανίων", "Χωνευτήρι Πολιτισμών", "Κοιτίδα Κοινωνικών Αγώνων"... Και, όμως, εμείς που ζούμε, εδώ, καθημερινά, αναρωτιόμαστε: Πως έχει καταντήσει η πόλη αυτή;
Σήμερα, θίγουμε ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της πόλης μας, το κυκλοφοριακό. Ένας καθημερινός βραχνάς, μια θηλιά που την πνίγει, με σημαντικά αρνητικές επιπτώσεις, στην υγεία των κατοίκων, το περιβάλλον και την οικονομία. Θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι αυτό είναι το πρόβλημα όλων των μεγαλουπόλεων. Μια τέτοια, όμως, προσέγγιση του προβλήματος θα ήταν ανιστόρητη και θα αποτελούσε "συγχωροχάρτι" για τους υπεύθυνους.
Κάποτε, επιτέλους, πρέπει να αποδώσουμε τις ευθύνες.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, δεν πρόβλεψαν, δε σχεδίασαν. Ακόμα και όταν το έκαναν, δεν προχώρησαν στην υλοποίηση των σχεδιασμών (μετρό, τραμ, σχέδιο πόλης, κ.λπ.). Επέτρεψαν την πυκνή δόμηση, την ανέγερση οικοδομών, χωρίς χώρους στάθμευσης.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν αξιοποίησε πόρους της Ε.Ε., ελεύθερους χώρους, όσους γλίτωσαν από το έγκλημα της πυκνής δόμησης, για να δημιουργήσει δημόσιους χώρους στάθμευσης, υποδομές για χρήση ποδηλάτων, κ.λπ.
Οι κάτοικοι αυτής της πόλης, συμμετείχαμε στην άναρχη δόμηση και δε διεκδικήσαμε, ποτέ, ένα συνολικό σχεδιασμό, για την ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης. Παρακολουθούσαμε και παρακολουθούμε, απαθείς, τα όσα συμβαίνανε και συμβαίνουν, γύρω μας. Χρησιμοποιήσαμε και ενισχύσαμε το στρεβλό, πελατειακό, αντιδημοκρατικό, πολιτικό σύστημα, για να ικανοποιήσουμε το προσωπικό μας συμφέρον, εις βάρος των υπολοίπων(υψηλός συντελεστής δόμησης, παραποίηση σχεδίου πόλεως, κ.λπ.). Ταυτόχρονα, αποδεικνύουμε, ανά πάσα στιγμή, ότι δε διαθέτουμε καμία παιδεία, είτε ως οδηγοί, είτε ως πεζοί. Σταθμεύουμε, όπου μας βολεύει, κλείνοντας διαβάσεις, ακόμα και τις ειδικές διαβάσεις, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, σταθμεύουμε σε διπλή σειρά, μένουμε στη μέση διασταυρώσεων, προκαλώντας κυκλοφοριακό χάος. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες παραδείγματα έλλειψης κυκλοφοριακής αγωγής. Όσα είναι τα άρθρα του Κ.Ο.Κ. (Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας) τόσες και οι παραβάσεις μας. Χρησιμοποιούμε με υπερβολή τα ιδιωτικά μας αυτοκίνητα και όχι τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή τα δίκυκλα. Όταν είμαστε πεζοί, διασχίζουμε τους δρόμους, σε όποιο σημείο μας βολεύει, έστω και αν αυτό απέχει ελάχιστα μέτρα από κάποια διάβαση πεζών.
Θα συνεχίσουμε έτσι; Θα παραδώσουμε τα προβλήματα, στην επόμενη γενιά ή θα αποδεχτούμε ο καθένας τις ευθύνες του και θα προσπαθήσουμε όλοι μαζί να δρομολογήσουμε τις κατάλληλες εξελίξεις, για να επιτύχουμε κάποιες λύσεις;
Ο πρόεδρος
Νικόλαος Τσεμπερλίδης