Καταναλωτικά Βήματα 10/2001
Αναζητώντας τον αόρατο εχθρό
Η 11η του περασμένου Σεπτέμβρη υπήρξε αποφράδα ημέρα για την ανθρωπότητα. Ένας αόρατος εχθρός, που ακούει στο όνομα "τρομοκρατία", έπληξε την καρδιά της άτρωτης (μέχρι σήμερα) υπερδύναμης, σκορπίζοντας το θάνατο σε χιλιάδες συνανθρώπους μας.
Η πρώτη αντίδραση όλων μας ήταν η θλίψη για τα θύματα, ο αποτροπιασμός για την εγκληματική ενέργεια, ο φόβος για ένα νέο χτύπημα στην ίδια ή άλλη χώρα, η αγωνία για μια βεβιασμένη απάντηση των ΗΠΑ, μια απάντηση που θα προσέθετε κι άλλα αθώα θύματα και θα τροφοδοτούσε τον φαύλο κύκλο της παγκόσμιας βίας.
Τρεις βδομάδες από την ημέρα εκείνη ο κόσμος συνεχίζει να αγωνιά και να προσεύχεται για μια συνετή και δίκαια αντιμετώπιση του προβλήματος, ενώ οι αντιπολεμικές εκδηλώσεις πυκνώνουν και γίνονται καθημερινά μαζικότερες. Οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο στον αόρατο εχθρό και ζήτησαν τη συνδρομή της διεθνούς κοινότητας για πάταξη της τρομοκρατίας. Στην έκκληση αυτή άλλες χώρες απάντησαν με προθυμία και με ιαχές, οι περισσότερες όμως δήλωσαν συμπαράταξη χωρίς να υπογράφουν "ανοιχτή επιταγή".
Ο αόρατος εχθρός βρίσκεται και θα βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση. Αυτό όμως που μας ανησυχεί ιδιαίτερα είναι ο λανθασμένος προσανατολισμός στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Παράλληλα με την αναζήτηση των υπευθύνων, είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσουμε τους λόγους που τους οδήγησαν στο τυφλό αυτό κτύπημα, να αναζητήσουμε τη δεξαμενή από την οποία κάποιοι συνάνθρωποί μας άντλησαν την ψυχική δύναμη να γίνουν ολοκαυτώματα για να εκπληρώσουν το δικό τους "καθήκον".
Αν δεν βρούμε τους λόγους της πρωτοφανούς αυτής επίθεσης, δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε την ασθένεια. Κι αν δεν θεραπεύσουμε την ασθένεια, θα ζούμε καθημερινά με το φόβο και την αγωνία μήπως γίνουμε κι εμείς θύματα ενός καινούργιου χτυπήματος.
Ένας από τους ηγέτες των 7 πλέον αναπτυγμένων χωρών προσπάθησε να πλήξει το παγκόσμιο κοινωνικό κίνημα, εξομοιώνοντας την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση με την βία που εκδηλώθηκε από τους διαδηλωτές της Γένοβας. Καταδικάζουμε κάθε μορφή βίας, από όπου κι αν προέρχεται, αλλά δεν δεχόμαστε σε καμμιά περίπτωση τον χαρακτηρισμό του τρομοκράτη για το υγιέστερο τμήμα της σύγχρονης κοινωνίας που αντιδρά στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης. Το παγκόσμιο Καταναλωτικό κίνημα θεωρείται αναμφισβήτητα ο προπομπός του Παγκόσμιου Κοινωνικού κινήματος, αφού υπερασπίζεται την ευρύτερη γκάμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιών. Δικαιωμάτων και αξιών που παραβιάζονται κατάφορα καθημερινά απανταχού της γης, δικαιωμάτων και αξιών που βάλονται από την Παγκοσμιοποίηση, όπως την εννοεί το κλαμπ των ισχυρών της γης. Καταναλωτής και περιβάλλον δέχονται την λαίλαπα των αρνητικών επιπτώσεων διεθνών συνθηκών που υπηρετούν μια μονομερώς επιβαλόμενη οικονομική παγκοσμιοποίηση, χωρίς σεβασμό στον άνθρωπο, το περιβάλλον, το δίκαιο των λαών, τη δημοκρατία, το δικαίωμα κάθε ανθρώπου και κάθε έμψυχου όντος του πλανήτη να ζει και να ελπίζει.
Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας με τις σημαντικότερες επετείους. Στις 12 του μήνα γιορτάζουμε την παγκόσμια μέρα κατά της πείνας. Στις 17 του ίδιου μήνα γιορτάζουμε τη διεθνή μέρα για την εξάλειψη της φτώχειας.
Αλήθεια τι κάνουμε ως συνάνθρωποι, ως κοινωνία, ως έθνη, ως λαοί για να αντιμετωπίσουμε τη φτώχεια και την πείνα που μαστίζει δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας σε ολόκληρο των πλανήτη;
Τι θα λέγαμε αν κάποιος που πεθαίνει από την πείνα αντιδρούσε βίαια; Μήπως θα τον λέγαμε κι αυτόν "τρομοκράτη";
Ο πρόεδρος
Χαράλαμπος Ν. Λαζαρίδης
Καθηγητής Α.Π.Θ.