Φίλες, Φίλοι,

Η ακρίβεια, στα είδη καθημερινής ανάγκης και διατροφής, οι αυξήσεις, σε καθολικές υπηρεσίες, επιβαρύνουν, υπέρμετρα, όσο ποτέ άλλοτε, τον οικογενειακό προϋπολογισμό και συγχρόνως, υποσκάπτουν κάθε πρωτοβουλία, για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, αποκαλύπτοντας ακόμα και στους πλέον αδαείς, ή αδιάφορους το μεγαλείο των στρεβλώσεων της ελληνικής αγοράς.

Ο θεωρητικός νόμος, της ελεύθερης αγοράς, ότι το δίπολο προσφορά - ζήτηση καθορίζει τις τιμές έχει καταρριφτεί. Όλοι οι επιχειρηματίες γκρινιάζουν ότι η ζήτησε μειώθηκε, κατακόρυφα, αλλά οι τελικές τιμές καταναλωτή «καλά κρατούν». Οι μεσάζοντες, οι αεριτζήδες, οι ισχυρές πολυεθνικές, επέβαλαν, χρόνια τώρα, στον καταναλωτή της Ελλάδας, να πληρώνει, για τα αγροτικά προϊόντα, διαφορά τιμής παραγωγού – καταναλωτή, έως 1500%, να πληρώνει, για τα είδη πολυεθνικών, που χρησιμοποιούν τις ένδο - ομιλικές χρεώσεις, για να φουσκώνουν τις τιμές, ακριβότερα, μέχρι και 200%, τα ίδια προϊόντα, από τους άλλους ευρωπαίους καταναλωτές, να πληρώνει το κράτος, τα κρατικά μονοπώλια, ή ολιγοπώλια και την τοπική αυτοδιοίκηση, που καθορίζουν, ανεξέλικτα, τιμές υπηρεσιών, ανάλογα με τα ελλείμματα, που θέλουν να δημιουργήσουν και να καλύψουν, για την εξυπηρέτηση ίδιων συμφερόντων, ή ρουσφετιών.

Και ο καταναλωτής αυτής της χώρας πλήρωνε, πληρώνει και θα πληρώνει, έστω και αν έχει εξαντλήσει κάθε οικονομικό απόθεμα, κάθε αντοχή και ανοχή, όσο θα κάθεται, στον καναπέ του, και θα βάζει το ατομικό συμφέρον, πάνω από το συλλογικό συμφέρον.

Πως, όμως, να παλέψεις τις πολυεθνικές, όταν η Πολιτεία δε δίνει τα ονόματα των επιχειρήσεων, που αισχροκερδούν, στην Ελλάδα; Ξέρουμε ότι δε μπορεί να παρέμβει να ελέγξει τις τιμές (ελεύθερη αγορά βλέπεις), αλλά μπορεί να μας δώσουν ονόματα και προϊόντα και εμείς οι καταναλωτές να δείξουμε τη δύναμή μας να τιμωρούμε όσους δε μας σέβονται, απορρίπτοντας τα προϊόντα τους.

Πώς να ερμηνεύσουμε τη στάση της Πολιτείας, απέναντι στη Δ.Ε.Η., που, από τη μια αποδέχεται τις υψηλές αμοιβές και τα μπόνους, για την «επιτυχή» πορεία της εταιρείας και από την άλλη δέχεται αυξήσεις, που επιβαρύνουν μόνο τους καταναλωτές, για την αποπληρωμή ελλειμμάτων και τη διάσωση της επιχείρησης; Δε μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο: Ή είναι επιτυχημένη η πορεία της επιχείρησης και δίνονται μπόνους, ή έχει αποτύχει, παρουσίασε έλλειμμα και απολύεται τουλάχιστον η διοίκηση.

Ποιος επιτρέπει, στο Χ δήμο να επιβαρύνει το δημότη, με ανταποδοτικά τέλη καθαριότητος, με 270€ τον τόνο, όταν ιδιωτική εταιρεία αναλαμβάνει την καθαριότητα, με κόστος 90-110€ τον τόνο;

Το ΚΕ.Π.ΚΑ., με τη στήριξη των ελάχιστων μελών του, έχει κάνει έρευνες, και επιτυχημένες δράσεις, για την ανάδειξη των προβλημάτων, έχει καταθέσει προτάσεις, για τη λύση τους, έχει καταλογίσει τις ευθύνες, που αναλογούν στον καθένα και έχει απαιτήσει ενέργειες, από τους λαμβάνοντες τις αποφάσεις. (Για όλα, υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία, στους διοικητικούς απολογισμούς μας, στην ιστοσελίδα του ΚΕ.Π.ΚΑ.).

Φανταστείτε, αν το ΚΕ.Π.ΚΑ. βασιζόταν σε 25.000 ενεργά μέλη και όχι σε 2.600, τι θα μπορούσε να επιτύχει. Από μας εξαρτάται να μετατρέψουμε την κρίση, σε ευκαιρία, για συλλογική δράση, αλλαγή νοοτροπίας, ανάπτυξη καταναλωτικής συνείδησης και αξιοποίηση της συλλογικής δύναμης μας, απέναντι στα κάθε είδους συντεχνιακά συμφέροντα.

Διαβάστε εδώ το υπόλοιπο περιοδικό.