Η ετικέτα των καλλυντικών πρέπει να αναγράφει τα εξής στοιχεία:

• Το όνομα, ή την επωνυμία και τη διεύθυνση του κατασκευαστή, ή του εκπροσώπου του, ο οποίος έχει θέσει το προϊόν, σε κυκλοφορία, στην Ευρωπαϊκή αγορά,
• Τη χώρα προέλευσης, σε περίπτωση, που το καλλυντικό παρασκευάστηκε, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης,
• Τα συστατικά του προϊόντος, κατά σειρά βάρους ή όγκου,

• Την ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας (λήξης), για τα προϊόντα, που έχουν διάρκεια ζωής λιγότερο, από 30 μήνες (Αυτή η πληροφορία μπορεί να παρουσιάζεται και με ειδικό σύμβολο, που είναι μια κλεψύδρα. Όμως, η ημερομηνία ελάχιστης περιόδου διατηρησιμότητας επισημαίνεται, οπωσδήποτε, με τη φράση: "συνιστάται να χρησιμοποιηθεί πριν από" και ακολουθείται, από την ημερομηνία, η οποία αναγράφεται, ευκρινώς και αναφέρει είτε μήνα και έτος, είτε μέρα, μήνα και έτος. Εάν υπάρχει ανάγκη, η ημερομηνία ελάχιστης περιόδου διατηρησιμότητας, συνοδεύεται, από συμβουλές, που θα διασφαλίσουν, εφόσον τις ακολουθήσουμε οι καταναλωτές, ότι το προϊόν θα παραμείνει ασφαλές, μέχρι αυτήν την ημερομηνία π.χ. να διατηρείται, στο ψυγείο, μετά το άνοιγμα του βάζου), 

• Το χρονικό διάστημα, μέσα στο οποίο πρέπει να χρησιμοποιηθεί το προϊόν, από τη στιγμή, που έχει ανοιχτεί, χωρίς να προκληθεί βλάβη, στον καταναλωτή (Αυτή η πληροφορία παρουσιάζεται, με ένα ειδικό σύμβολο, που είναι ένα ανοιχτό βάζο κρέμας και δίπλα η διάρκεια ελάχιστης διατηρησιμότητας, π.χ. 12 Μ = 12 μήνες. Αυτή η σήμανση προβλέπεται, για προϊόντα, με διάρκεια ζωής πάνω από 30 μήνες), 
• Τυχόν ειδικές προφυλάξεις, οι οποίες περιλαμβάνονται στα παραρτήματα III, IV, VI και VII της ΚΥΑ ΔΥΓ3 (α) ΓΠ.132979/7.1.2005 (Σε περίπτωση, που δεν επαρκεί η συσκευασία, για να γραφτούν όλες οι προφυλάξεις, μέσα στη συσκευασία, πρέπει να τίθεται ειδικό φυλλάδιο, με όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Σε αυτήν την περίπτωση, στη συσκευασία, ή στην ετικέτα του καλλυντικού πρέπει να υπάρχει ένα σύμβολο, που είναι ένα βιβλίο με ένα χέρι, το οποίο σημαίνει "διαβάστε προσεκτικά το εσωκλειόμενο φυλλάδιο". Το φυλλάδιο πρέπει να περιλαμβάνει:

• Τον αριθμό αναφοράς ή τον αριθμό έγκρισης, που το προϊόν έχει λάβει, στην άδεια κυκλοφορίας του,
• Τη λειτουργία του προϊόντος.

Όλη η πληροφόρηση, είτε στη συσκευασία τους, είτε στο φυλλάδιο, πρέπει να είναι, στην ελληνική γλώσσα.

Τα συστατικά αναγράφονται, στην ετικέτα, με φθίνουσα σειρά, ξεκινώντας από αυτό, με τη μεγαλύτερη ποσότητα. Τα αρώματα και οι αρωματικές συνθέσεις πρέπει να αναγράφονται, ως "αρώματα", εκτός και εάν έχει αποδειχτεί ότι τα συγκεκριμένα αρώματα αποτελούν σοβαρή αιτία πρόκλησης αλλεργίας, σε καταναλωτές ευαίσθητους, στις οσμές αυτών των αρωμάτων.

Οι προμηθευτές δεν πρέπει να καλύπτουν τα συστατικά των καλλυντικών, με αυτοκόλλητα, ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Ο καταναλωτής πρέπει να μπορεί να διαβάσει τα συστατικά ενός καλλυντικού, στην ετικέτα, πριν αγοράσει το καλλυντικό. Ούτως ή άλλως, ο τρόπος, που αναγράφονται τα συστατικά, είναι δυσνόητος, αν όχι ακατανόητος, για τους καταναλωτές. Τουλάχιστον, ας είναι εύκολα προσβάσιμος, σε όσους μπορούν να κατανοήσουν την ορολογία.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ.