se_013.jpgΗ ναυτία των ταξιδιωτών αποτελεί ένα από τα πιο δυσάρεστα και ενοχλητικά συμπτώματα. Ταλαιπωρεί πολλά άτομα και αποτελεί αιτία κακοδιαθεσίας, για πολλές ώρες ή μέρες, ακόμα και μετά το πέρας του ταξιδιού.

Η ναυτία μπορεί να συνοδεύεται από εμετούς και αποτελεί τόσο δυσάρεστο συναίσθημα για τα άτομα που την υφίστανται, ώστε αρκεί, πολλές φορές και μόνον η αναγγελία κάποιου ταξιδιού, για να αρχίσει το άτομο να εκδηλώνει το πρόβλημα, πολλές ώρες πριν ακόμη μπει στο αυτοκίνητο, το καράβι ή το αεροπλάνο.

Από ναυτία και εμετούς των ταξιδιωτών δεν υποφέρουν όλα τα άτομα, αλλά μόνον ένα ποσοστό, το οποίο, ωστόσο, δεν είναι μικρό. Η ευαισθησία των ατόμων, που παρουσιάζουν το πρόβλημα της ναυτίας και των εμετών, ποικίλει από άτομο σε άτομο.

Έτσι υπάρχουν τα υπερευαίσθητα άτομα, που εκδηλώνουν το πρόβλημα, σε μικρό χρονικό διάστημα από την είσοδό τους στο μέσο που ταξιδεύουν, ακόμα και υπό συνθήκες σχετικά άριστες (δρόμοι ίσιοι, χωρίς στροφές, θάλασσα ήρεμη κ.λπ.). Υπάρχουν, επίσης, τα λιγότερο ευαίσθητα άτομα, που απαιτούν αρκετή ώρα και αρκετά κακές συνθήκες ταξιδιού, για να εκδηλώσουν το πρόβλημα. Συνήθως, η ναυτία είναι ένα βασανιστικό σύμπτωμα και από την στιγμή που παρουσιάζεται ανακουφίζεται μόνο με την επέλευση του εμετού. Αρκετά άτομα αισθάνονται τη ναυτία ή το κούνημα του αυτοκινήτου ή του καραβιού, για αρκετές ώρες ή ημέρες μετά από το ταξίδι.

Οι λόγοι, για τους οποίους παρουσιάζεται το πρόβλημα της ναυτίας και των εμετών των ταξιδιωτών σε ορισμένα άτομα, είναι πολλοί. Εξ αυτών, σπουδαιότεροι θεωρούνται η ευαισθησία του κέντρου του εγκεφάλου, που ελέγχει τους μηχανισμούς ναυτίας και εμετών, η ευαισθησία του λαβύρινθου, το ψυχολογικό υπόστρωμα του ατόμου κ.λπ. Αρκετά άτομα παρουσιάζουν έντονα το πρόβλημα, κατά την παιδική ηλικία και στη συνέχεια αυτό βελτιώνεται, όσο μεγαλώνουν. Τι πρέπει, όμως, να κάνουν τα άτομα, για να προλάβουν ή να βελτιώσουν το πρόβλημά τους σε ένα μελλοντικό ταξίδι; Παρακάτω παρέχονται ορισμένοι βασικοί κανόνες, για να αποφευχθεί η ναυτία των ταξιδιωτών:

Γενικά μέτρα:

  • Δεν ταξιδεύουμε, ποτέ, με άδειο στομάχι. Φροντίζουμε, όμως, το γεύμα που θα πάρουμε να είναι, όσο το δυνατόν, πιο ελαφρύ.
  • Αποφεύγουμε τη λήψη οινοπνευματωδών ποτών, πριν από το ταξίδι.

Για το αυτοκίνητο:

  • Ταξιδεύουμε με ανοιχτά παράθυρα, για να έχουμε φρέσκο και δροσερό αέρα.
  • Κοιτάμε έξω από τα παράθυρα, κατά την διάρκεια του ταξιδιού. Βάζουμε τα παιδιά να καθίσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να βλέπουν έξω και όχι την πλάτη των μπροστινών καθισμάτων.
  • Αποφεύγουμε το διάβασμα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Αν θέλουμε να συμβουλευτούμε κάποιο χάρτη ή κάποιο βιβλίο καλύτερα να σταματήσουμε το αυτοκίνητο.
  • Κάνουμε συχνές στάσεις, βγαίνουμε έξω από το αυτοκίνητο, παίρνουμε βαθιές ανάσες και χαλαρώνουμε, τεντώνοντας τα πόδια και τα χέρια μας.

Για το καράβι:

  • Φροντίζουμε να καθόμαστε στο κέντρο του καραβιού, όπου υπάρχει η μικρότερη κίνηση.
  • Αποφεύγουμε τους κλειστούς χώρους. Παραμένουμε στο κατάστρωμα και καθηλώνουμε το βλέμμα μας μακριά στον ορίζοντα.
  • Αποφεύγουμε τις ισχυρές οσμές, ιδιαίτερα αυτές που προέρχονται από το εστιατόριο ή από το κατάστημα που πουλάει αρώματα.

Για το αεροπλάνο:

  • Ζητούμε κάθισμα πάνω από τα φτερά του αεροπλάνου, που αποτελεί το πιο σταθερό μέρος του αεροπλάνου.
  • Ανοίγουμε τον εξαερισμό πάνω από το κάθισμά μας, για να έρχεται φρέσκος αέρας.
  • Διαλέγουμε ελαφρύ γεύμα.

Για το λεωφορείο:

  • Διαλέγουμε ένα κάθισμα, μεταξύ των μπροστινών και πισινών τροχών του αυτοκινήτου.

Για το τρένο:

  • Διαλέγουμε κάθισμα, με προσανατολισμό ίδιο με την κατεύθυνση που ταξιδεύει το τρένο.

Εκτός από τα παραπάνω πρακτικά μέτρα, που μπορεί κάθε ταξιδιώτης να εφαρμόσει, υπάρχουν και ορισμένα φάρμακα που λαμβάνονται, πριν από το ταξίδι και τα οποία, σε ένα σημαντικό ποσοστό, αντιμετωπίζουν, αποτελεσματικά, το πρόβλημα της ναυτίας και των εμετών του ταξιδιού, όπως π.χ. η διμενιδρυνάτη (η γνωστή δραμαμίνη). Τα φάρμακα αυτά πρέπει να λαμβάνονται πριν από το ταξίδι και αν το ταξίδι πρόκειται να κρατήσει αρκετές ώρες η δόση πρέπει να επαναλαμβάνεται 2-3 φορές την ημέρα. Ποτέ, όμως, δε λαμβάνονται, χωρίς τη συμβουλή του γιατρού μας.